สำนักสนับสนุนสุขภาวะชุมชน

บริเวณบ้านของ จำเริญ คำสุข ร่มรื่นไปด้วยไม้ใหญ่ที่คอยให้ร่มเงา บนทางเท้าประดับประดาด้วยไม้กระถาง มองไปทางใดเห็นแต่สีเขียวของใบ กับสีสดหลากสีที่แซมบางจุดของดวงตาให้รับรู้ถึงความสวยงาม

เมื่อรุ่งเช้าของวันพฤหัสบดีเวียนมาถึง ผู้สูงอายุที่ยังมีแรงเดินเหินจะรู้จุดนัดหมายอยู่ในใจ ก่อนจะเดิน หรือหยิบจับรถถีบ รถเครื่องบึ่งไปตามอัธยาศัย ถือเป็นวันพบเพื่อน และวันแห่งการเรียนรู้ในโรงเรียนผู้สูงอายุ

สังคมไทยกำลังก้าวสู่การเป็นสังคมผู้สูงอายุทุกขณะ ทว่าการดูแลผู้สูงอายุให้มีประสิทธิภาพยังเป็นเรื่องยากของหลายๆ พื้นที่ ด้วยเหตุนี้เองทางเทศบาลตำบลแม่แรงจึงมีนโยบายส่งเสริมการพัฒนาความสามารถของอาสาสมัครสาธารณสุข

จริงๆ แล้ว ขบวนการรักสุขภาพไม่ได้มีเพียงชาวบ้านหนองเงือกเท่านั้น แต่มีอยู่ทุกหนแห่งในตำบลแม่แรง

ท้องถิ่นวันนี้เปลี่ยนไปแล้ว ด้วยศักยภาพความสามารถมิได้เป็นรองใครที่ไหน ที่สำคัญใครเล่าจะเข้าใจบริบทของชุมชนดีกว่าคนที่อาศัยอยู่ในชุมชนนั้น ดังนั้นกองทุนหลักประกันสุขภาพระดับตำบลจึงเป็นเครื่องมือหนึ่งในการขับเคลื่อนงานด้านสุขภาพ

จากแนวคิด “วิถีครูบา งานหน้าหมู่” คือคิดร่วมกัน ทำร่วมกัน ของพระนักปฏิบัติแห่งล้านนา ‘ครูบาศรีวิชัย’ ได้กลายมาเป็นแนวทางสำคัญของสถาบันการเงินชุมชนแห่งบ้านหนองเงือก

“กระเป๋านกฮูกของที่นี่สร้างงานสร้างรายได้ให้กับคนในชุมชน” ผู้นำทางบอกกับเราเช่นนั้น “ที่สำคัญ กระเป๋านกฮูกนี้แทบจะเป็นสัญลักษณ์ของตำบลแม่แรงไปแล้ว”

การเดินทางที่ผ่านมา เราไม่ค่อยได้พานพบต้นตาลในภาคเหนือเท่าไรนัก ผิดกับภาคกลาง ซึ่งเวลาเข้าไปเรือกสวนไร่นา ก็มักพบก้านตาลนอนแผ่อยู่บนคันดิน ไม่รู้ว่าจะเอาไปใช้ทำอะไร

ฤดูกาลผันผ่าน ธรรมชาติก็เช่นกัน ต้นไม้ผลัดใบตามวัฏจักร ช่วงฤดูนี้ เศษใบไม้ร่วงหล่น หลายคนกวาดสุมกองรวมกัน แล้วจุดไฟเผา จากกองหนึ่งไปจนถึงสิบกอง เกิดเป็นควันพิษที่แม้แต่เจ้าตัวเองมิได้ตระหนักถึงผลร้าย

“ปลูกผักฮื้องาม เฮาใส่ใจ๋ เฮาบ่อใส่สารพิษ” ถ้อยคำสั้นๆ นี้ปรากฏอยู่ท่ามกลางแปลงผักขนาดย่อม บริเวณหน้าบ้านของ สายสุภาพ มณีกรรณ์ แห่งบ้านป่าบุก