“ศูนย์การเรียนรู้โจ้โก้” พื้นที่ของเกษตรกรอวดดี เพื่อชีวิตที่ยั่งยืน
หลายครั้งที่เราเห็นข่าวสารของเกษตรกรผู้พ่ายแพ้ต่อชะตากรรม แบกรับหนี้สินมหาศาลและสิโรราบต่อความอัตคัด ส่งผลให้หลายคนท้อแท้และยุติการพัฒนาตนเองไปทันทีทันใด
หลายครั้งที่เราเห็นข่าวสารของเกษตรกรผู้พ่ายแพ้ต่อชะตากรรม แบกรับหนี้สินมหาศาลและสิโรราบต่อความอัตคัด ส่งผลให้หลายคนท้อแท้และยุติการพัฒนาตนเองไปทันทีทันใด
หลายคนคงตั้งคำถามว่าพื้นที่เพียง 2 งานหรือ 200 ตารางวานะหรือจะสามารถทำเกษตรเลี้ยงชีวิตตนเองและครอบครัวได้ตลอดรอดฝั่งคำตอบคือ ได้ เป็นไปได้จริงและมีผู้ที่ทำให้เห็นเป็นแบบอย่างที่ประสบความสำเร็จแล้วอย่างคุณ ณรงค์ วิมา เกษตรกรในเครือข่ายตำบลสุขภาวะ องค์การบริหารส่วนตำบลท่างาม อำเภออินทร์บุรี จังหวัดสิงห์บุรี
ความตายเป็นสิ่งที่พระผู้เป็นเจ้าทรงกำหนดเอาไว้แล้ว เพราะฉะนั้นเมื่อใดที่มีผู้จากไป ชาวมุสลิมทั้งหลายจึงถือเป็นวัตรปฏิบัติที่ต้องยื่นมือช่วยเหลืออย่างเต็มที่ ดั่งเช่นเรื่องราวของมัสยิดประจำหมู่ที่ 5 บ้านกูวาแห่งนี้
ผลิตภัณฑ์จากกะลามะพร้าวที่ตั้งเรียงรายอยู่ คือประดิษฐกรรมที่ชายอาวุโสแห่งหมู่ที่ 6 บ้านบาลูกา นามว่า นิเด นิแว ค่อยๆ สร้างสรรค์ขึ้นจากพรสวรรค์และภูมิปัญญาที่สั่งสมมานานหลายสิบปี
ผ้าฮิญาบสีสันสดใสเรียงรายอยู่ภายในบ้านของผู้ใหญ่หมู่ที่ 3 ข้างๆ กันมีใบประกาศนียบัตรรับรอง OTOP ระดับ 5 ดาวเป็นการยืนยันถึงคุณภาพสินค้าของกลุ่ม นี่เป็นความภาคภูมิใจของบรรดาสตรีบ้านเจ๊ะเหม
ภาพแรกที่สัมผัสได้ทันทีเมื่อเยื้องกรายเข้าสู่ ‘โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลบ้านกรือซอ’ ก็คือพื้นที่ได้รับการจัดเป็นสัดเป็นส่วน ทั้งสวนผักปลอดสารพิษ ห้องน้ำคนพิการ ศูนย์สุขภาพแผนไทย
การจัดการสุขภาพที่ดีนั้นมิใช่หมายถึงโรงพยาบาลดี หมอเก่ง พยาบาลพร้อม อุปกรณ์ครบเท่านั้น หากแก่นของสุขภาพที่ดี คือการส่งเสริมและถ่ายทอดความรู้เพื่อให้ประชาชนสามารถรับมือป้องกันความเจ็บป่วย
เราเคยดูการแข่งเรือยาว แต่ไม่เคยเห็นการต่อเรือยาวมาก่อน โดยเรือยาวถือเป็นวัฒนธรรมประเพณีที่เชื่อมร้อยกับวิถีชีวิต ยิ่งในแถบภาคกลางที่มีแม่น้ำใหญ่หลายสายพาดผ่าน
เป็นเรื่องที่น่าแปลกดีเหมือนกัน ที่คนชื่อเดียวกันมาแต่งงานกัน โดยเฉพาะเมื่อคนทั้งสองได้จดทะเบียนสมรส เพราะนั่นได้ทำให้ทั้งคู่มีชื่อและนามสกุลเดียวกัน เรามีโอกาสได้พบ สาคร ศรีลาจันทร์ และ สาคร ศรีลาจันทร์ คู่สามีภรรยาแห่งชุมชนหนองฉิม
เห็นเป็นชุมชนกึ่งเมืองแบบนี้ แต่ใครจะรู้ว่า ที่ตำบลโพรงมะเดื่อมีคนจำนวนหนึ่งที่ไม่มีที่อยู่อาศัยเป็นของตัวเอง โดยชาวบ้านกลุ่มนี้บุกรุกที่ดินของการรถไฟแห่งประเทศไทย เพื่อทำที่อยู่อาศัย