เด็ก / เยาวชน

เสียงเพลงพื้นเมืองแดนใต้แว่วดังมาจากเพิงไม้หลังหนึ่ง บริเวณหัวโค้งถนน รอยต่อของหมู่ที่ 2 มายังหมู่ที่ 3 บ้านเจ๊ะเหม กลุ่มชายทั้งหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่นั่งเรียงรายกันเพื่อแสดงดีเกฮูลูให้ฟัง แต่ละคนรับผิดชอบเครื่องดนตรีแตกต่างกันไป

หัวใจสำคัญของการเป็นมุสลิมที่ดี คือซึมซับและเข้าใจในพระคัมภีร์อัลกุรอาน ทว่าการจะเข้าถึงความหมายเหล่านั้นได้ ต้องเรียนรู้อักษรอาหรับเสียก่อน

แม้จะขึ้นชื่อว่าเป็นโรงเรียนมัธยมประจำอำเภอ แต่ครั้งหนึ่งความนิยมในโรงเรียนเวียงสุวรรณวิทยาคมลดลง จนเป็นรองโรงเรียนเอกชนในพื้นที่

ตอนที่เราไปถึง เป็นเวลาที่เด็กเข้านอน หลังจากทำกิจกรรมกันมามากมายในช่วงเช้า บางคนหลับปุ๋ยกันไปแล้ว บางคนตื่นอยู่ และเมื่อเห็นคนแปลกหน้าอย่างเรา ก็พลันร้องไห้ขึ้นมาเสียอย่างนั้น

ถึงโรงเรียนตาดีกาหรือโรงเรียนสอนศาสนาอิสลามจะมีอยู่ในมัสยิดเกือบทุกแห่งในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ แต่สำหรับ ‘มัสยิดมูบารอ อตุลญีฮาด’ หรือที่ใครหลายคนเรียกติดปากว่า ‘มัสยิดกูวา’

แม้จะเข้าสู่วัยผู้ใหญ่เต็มตัวแล้ว แต่ สุเทพ มูซอ และ ซอฟูวัน สะมะแอ ก็ยังคงรับหน้าที่เป็นที่ปรึกษาของน้องๆ ในพื้นที่ตำบลแว้งเรื่อยมา ด้วยกิจกรรมที่ทำต่อเนื่องมานั้นคือความภาคภูมิใจของพวกเขา

เราเดินทางมาถึงชุมชนหมู่ใหญ่ ในหมู่ที่ 2 ตำบลหนองดินแดงในเวลาเย็น สภาพอากาศวันนั้นแปลกประหลาด ฟ้าครึ้มแต่กลับมีแสงแดดจ้าส่องลงมาบริเวณนั้น เรามาถึงลานอเนกประสงค์ ที่มีเด็กๆ กำลังวิ่งเล่นอยู่ ส่งเสียงหัวเราะไปตามประสา

เมื่อเราได้มีโอกาสมาบึงลาดโพธิ์ในวันแรกที่มาถึงตำบลโพรงมะเดื่อ เราได้เห็นอาคารหลังหนึ่งตั้งอยู่ทางซ้ายสุดของพื้นที่ ซึ่งเป็นที่ทำการของศูนย์การศึกษาพิเศษ เขตการศึกษา 1 สาขาอำเภอเมือง จังหวัดนครปฐม

โรงเรียนวัดโพรงมะเดื่อ (ศรีวิทยากร) เป็นโรงเรียนเก่าแก่ซึ่งอยู่คู่ตำบลโพรงมะเดื่อแห่งนี้มาเกือบร้อยปี มีบทบาทสำคัญในการผลิตเยาวชนที่มีคุณภาพ เป็นรากฐานให้กับสังคม

แม้จะเป็นเพียงโรงเรียนเล็กๆ ที่มีเด็กทั้งหมด 216 คน แต่โรงเรียนชุมชนบ้านเมืองปอน โรงเรียนเก่าแก่ซึ่งก่อตั้งในปี 2446 แห่งนี้ ยังเป็นศูนย์รวมของเด็กจากหมู่บ้านต่างๆ ในตำบล เหตุเพราะที่นี่เป็นโรงเรียนขยายโอกาสเพียงแห่งเดียวในพื้นที่