ประเด็นสุขภาวะ

เพราะภาวะเศรษฐกิจที่ตกต่ำ ทำให้โรงงานยางไทยปักษ์ใต้ปิดตัวลง เมื่อปี 2541 ชาวบ้านนับร้อยชีวิตกลายเป็นคนตกงาน ในเวลานั้นสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ เสด็จแปรพระราชฐานมาที่พระตำหนักทักษิณราชนิเวศน์

เกษตรกรมักถูกเอารัดเอาเปรียบอยู่เป็นประจำ หลายๆ ที่จึงใช้วิธีรวมตัวกัน เพื่อช่วยเหลือกันและกัน ดังเช่นเกษตรกรที่เทศบาลตำบลรือเสาะ ซึ่งรวมกลุ่มกันเป็นสหกรณ์การเกษตรรวมมิตร จำกัด มาตั้งแต่วันที่ 27 พฤศจิกายน 2545

‘เหตุด่วน ฉุกเฉิน เรียกหน่วยกู้ชีพกู้ภัย มูลนิธิฮิลาลอะห์มัร 24 ชั่วโมง’ คือสโลแกนที่ชาวรือเสาะและคนในพื้นที่ใกล้เคียงคุ้นเคยเป็นอย่างดี เนื่องด้วยในพื้นที่นี้มีเหตุด่วนเหตุร้ายเกิดขึ้นบ่อย

หนึ่งในสวัสดิการที่ประสบความสำเร็จในหลายพื้นที่ ก็คือโครงการสวัสดิการออมวันละบาท ซึ่งมีที่มาแตกต่างกันไป บ้างเกิดขึ้นเพราะภาครัฐมีนโยบาย บ้างเกิดขึ้นมาก่อน

เกิดแก่เจ็บตายถือเป็นธรรมชาติที่มนุษย์ไม่สามารถหลีกพ้นได้ แต่การแสดงน้ำใจระหว่างคนในชุมชนก็ถือเป็นความดีงามที่พวกเขามอบให้กันและกัน โดยเฉพาะช่วงเวลาที่มีใครจากไปชั่วนิรันดร์

เดินทางเลาะลัดไปยังตรอกซอกซอยของตำบลแม่แรง ได้เห็นได้เรียนรู้เรื่องราวหลากหลาย แต่ระหว่างทาง กองทัพต้องหยุดพัก เมื่อเสียงร้องของสิ่งที่ไม่อาจต้านทานได้อุบัติขึ้น

แม้ที่ตำบลแม่แรงจะมีการผลิตตุงล้านนาจำหน่ายกันหลายหลังคาเรือน แต่เชื่อหรือไม่ว่ามีเพียงบ้านของ ลุงเสย มูลชีพ เพียงบ้านเดียวที่ผลิตหัวตุงขาย

“…ท่านทรงเหนื่อยทรงทำเพื่อเราเรื่อยมา ถึงเวลาทำให้ท่านสุขใจ ร่วมกันสร้างความดีด้วยใจและกาย ก้าวตามรอยบาทองค์พระราชา…”

บริเวณบ้านของ จำเริญ คำสุข ร่มรื่นไปด้วยไม้ใหญ่ที่คอยให้ร่มเงา บนทางเท้าประดับประดาด้วยไม้กระถาง มองไปทางใดเห็นแต่สีเขียวของใบ กับสีสดหลากสีที่แซมบางจุดของดวงตาให้รับรู้ถึงความสวยงาม

เมื่อรุ่งเช้าของวันพฤหัสบดีเวียนมาถึง ผู้สูงอายุที่ยังมีแรงเดินเหินจะรู้จุดนัดหมายอยู่ในใจ ก่อนจะเดิน หรือหยิบจับรถถีบ รถเครื่องบึ่งไปตามอัธยาศัย ถือเป็นวันพบเพื่อน และวันแห่งการเรียนรู้ในโรงเรียนผู้สูงอายุ